Δήλωση Γιάννη Πετσαλάκη, Μέλους Διοίκησης ΓΣΕΕ και Προέδρου του Συλλόγου Υπαλλήλων της Εθνικής Ασφαλιστικής για τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους στην Εθνική Ασφαλιστική

Όλοι οι εργαζόμενοι της Εθνικής Ασφαλιστικής, τακτικό προσωπικό, υπάλληλοι μέσω εταιριών ενοικίασης προσωπικού, γραμματείς στα γραφεία ζωής αποκλειστικής απασχόλησης, έχουν όνομα και επώνυμο, εργάζονται και προσφέρουν καθημερινά, συστηματικά, αδιάλειπτα, αγόγγυστα και παραγωγικά για να στηρίξουν την Εταιρία που εργάζονται στα δύσκολα που πέρασαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Είναι παρόντες και παρούσες σε κάθε εμπόδιο που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει η Εταιρία τα χρόνια του PSI, στα χρόνια της μεγάλης κερδοφορίας, στα χρόνια της πανδημίας, στα χρόνια που οι διαδικασίες για το ξεπούλημα της Εταιρίας, έβαζαν φρένο στην ανάπτυξή της. Αλλά και σήμερα, στη χρονιά, της μετάβασης στην σημερινή νέα διοικητική πρακτική, χάρη στη δική τους δουλειά τα εμπόδια ξεπεράστηκαν, τα νούμερα ήρθαν και τα κέρδη ανέβηκαν, διατηρώντας το ισοζύγιο πάντα θετικό σε ένα εργασιακό κλίμα που τους τελευταίους μήνες είναι μάλλον ανησυχητικά αρνητικό.

Δεν περισσεύει κανείς γιατί ο φόρτος της καθημερινής δουλειάς είναι πλέον πολύ μεγαλύτερος, συνάδελφοί μας αποχώρησαν με εθελουσία και μόνο στελέχη κάνουν την εμφάνισή τους στους διαδρόμους της Εταιρίας, αφήνοντας τις παραγωγικές γραμμές στους κλάδους να αγωνιούν να κλείνουν εκκρεμότητες που όλο και πληθαίνουν. Δεν περισσεύουν οι άνθρωποι της προσφοράς, περισσεύουν τα λόγια, που μέχρι στιγμής επικαλούνται την «ομάδα» αλλά αντί να την ενισχύσουν, να την εκπαιδεύσουν, να της δώσουν νέο ρόλο και ορμή, φροντίζουν να τη διασπάσουν, να την φοβίσουν, να την αποδυναμώσουν.

Τα λόγια όταν δε μετουσιώνονται σε πράξεις μόνο την αξιοπιστία των ομιλούντων και των δηλώσεών του πλήττουν.

Οι άνθρωποι δεν είναι μόνο νούμερα αλλά τα νούμερα μόνο οι άνθρωποι μπορούν να τα επιτύχουν. Η κουλτούρα της Εθνικής Ασφαλιστικής έβαζε πάντα και πρώτα από όλα τον άνθρωπο και δη τους εργαζομένους της, αλλά η νέα Διοίκηση φαίνεται ότι στο βωμό της αλλαγής δεν τους υπολογίζει όλους. Υπολογίζει με μέτρα και σταθμά δικά της, που δεν τα ξέρει κανένας. Οι απολύσεις δεν μπορεί να είναι μόνο ένα αριθμητικό μέγεθος σε ένα businessplan του CVC Fund. Είναι απώλεια εμπειρίας, γνώσης και φιλότιμου σε ένα μέχρι σήμερα ανθρωποκεντρικά σκεπτόμενο εργασιακό περιβάλλον.

Δεν περισσεύει κανείς.